Lovačko udruženje "Beljanica" - Resavica

OSNIVANJE LOVAČKOG UDRUŽENJA U RESAVICI

 

Između dva svetska rata lovci iz Resavice, Stenjevca, Dvorišta, Strmostena, Jelovca, Jezera, Senjskog Rudnika, Ravne Reke i drugih naselja na ovom području, bili su članovi Gornjoresavskog lovačkog udruženja u Despotovcu sve dok je postojao Srez despotovački.

 

Po ukidanju sreza, došlo je do formiranja nekoliko lovačkih društava na teritoriji opštine. Formirano je Lovačko udruženje "Gornja Resava" u Despotovcu, Lovačko udruženje "Zec" u Velikom Popoviću, Lovačko društvo "Mladi rudar" u Senjskom Rudniku i Lovačko društvo "Beljanica" u Stenjevcu.

 

Iz lovačke dokumentacije vidi se da je 15. juna 1958. godine došlo do spajanja ova dva poslednja lovačka društva čime je formirano Lovačko udruženje "Beljanica" u Resavici.

 

ISTORIJAT LOVSTVA U RESAVI

 

Prva lovačka udruženja u Srbiji formirana su u Kragujevcu, Beogradu i Nišu, a prvo lovačko udruženje u Resavi, i to u Svilajncu, formirano je 1902. godine.

 

Dr Miroslav Novaković

Za osnivanje ovog udruženja zasluge pripadaju Juliju Draškociju, apotekaru, koji je u Svilajnac došao iz Slovačke. Postoje pisani tragovi da su resavski lovci još krajem 19. veka imali svoj klub u okviru kojeg su dogovarali zajedničke akcije. U lov na krupnu divljač su išli na Beljanicu pokrivenu gorostasnim šumama, ali i po pitomim dolinama Resave, od davnina pogodnom staništu za raznovrsnu divljač.

U ovim krajevima lovio je strastveni lovac despot Stefan Lazarević, koji je imao letnju rezidenciju u selu Dvorištu. Na ovim predelima lovio je i knez Miloš, a u arhivu Srbije sačuvano je više originalnih pisama koja se odnose na lov u Resavi u doba Miloša, među kojima i ono o zabrani lova na jelene.

 

Prvi predsednik Resavskog lovačkog društva, koje se pri osnivanju zvalo "Svilajnačko savezno lovačko društvo". Jedan od najpoznatijih lovaca Resave je Mihajlo Jovanović - Mika Brada, učitelj, publicista i književnik. Dok je službovao u Skopju, prokrstario je skoro svim lovnim terenima u Makedoniji, bio je lovac na medvede i drugu divljač. Često je lovio na Beljanici. Objavio je knjige o lovu, "Između Šar planine i osogova" i "U đavoljem kotlu".

Lovačko udruženje u Despotovcu formirano je 1902. godine.

Članovi ovog udruženja bili su lovci sa područja cele opštine Despotovac, sve do ukidanja sreza despotovačkog. Zajedno su podigli lovački dom u Despotovcu. Po rasformiranju Sreza došlo je i do podele Lovačkog udruženja na tri lovačka društva.

Jedan od najzaslužnijih za razvoj ovog udruženja između dva svetska rata bio je doktor Miroslav Novaković, strastveni lovac. On je bio stalni predsednik Udruženja i stalni delegat na zborovima Saveza lovaca Srbije i prvi koji je daleke 1939. godine na područje Gornje Resave doneo u lovište fazansku divljač.